sábado, 19 de mayo de 2007

Ciudadano Inmigrante

Onte, na Casa de León na Coruña, proxectaron o documental dirixido por Chus Dominguez: "Ciudadano Inmigrante" (2006). Alí nos congregamos leoneses de vello (hoxe coruñeses anejos) e galegos/as casadas con leoneses na súa meirande parte por riba dos sesenta e cinco e máis, e dando unha nota discordante dous rapaciños ingleses, tres colombianos e un par de sociólogos.
O documental foi rodado na oficina da CIG-Migración en Santiago de Compostela en tres anos distintos 2002, 2003 e 2005. O film rodouse nunha oficina pola que pasan persoas inmigradas que chegan a Galicia e que buscan en moitos casos regularizar a súa situación legal.
O asesoramento corre a cargo de Laura Bugallo, a cal é o fio conductor da trama, e que fai un excelente papel (real e fílmico). Esa frase reiterada de Laura ó longo da cinta é xenial: "A cousa está complicada, véxocho difícil, corazón".
A cinta permítenos ver a evolución migratoria que seguiu Galicia: no ano 2002 e 2003 son maioritarios os descendentes de galegas/os que chegan (fillos ou netos) maioritariamente de orixe arxentina (tamén é certo que a CIG tende a traballar en gran medida con descendentes de galegos/as e que nisto tamén pode haber un sesgo); pero no ano 2005 (ano de regularización) comezan a aparecer romaneses, colombianas, brasileiras, eslovacos, etc. Nun nomento da cinta Laura pregúntalle resignada a unha colombiana: "Por casualidade non terás un ancestro galego". Evidentemente, a colombiana non tiña na súa árbore xenealóxica ningún antepasado galego/a.
O documental intenta transmitir a situación de angustía que viven algúns inmigrantes que chegan a Galicia e que tentan regularizar a súa situación, en definitiva, a búsqueda dun traballo e unha vida digna.
Despois da proxección houbo un debate entre director e público. A polémica estaba servida e os tópicos caeron a chuzos e cito algún dos que se proferiron naquela sala: "España es un coladero, aquí entran como moscas, esto no pasa en Francia, Alemania o Holanda", "Aquí no hay trabajo, esta gente viene a robar", "son unos delincuentes, más de la mitad de los robos los cometen extranjeros", etc. O argumento de contraste, tamén moi habitual, era que a emigración española era legal e que ían a traballar e despois voltaban.
Os que decidimos gardar silencio fomos os colombianos, os rapaciños ingleses e os migrólogos. A veces escoitándose apréndese moito!